Dinsdag in de vooravond kwamen we aan in Cascais. Helaas weer eens bijna de hele reis op motor, maar wel met begeleiding van enkele dolfijnen.

Cascais is eigenlijk de sjiekere buitenwijk van Lissabon. En dat zie je aan de haven. Wij gingen net erbuiten voor anker !

Op alles zijn ze hier voorzien, zelfs op helicopters
Ook hier in de stad op alles voorzien : de evacuatie route in geval van tsunami

Dat maakt dat vanop onze ankerplek op de eerste rij zaten voor de mooie zonsondergang boven de Atlantische oceaan.

Cascais centrum zelf is mooi en gezellig. Maar wel behoorlijk druk in augustus; de vakantie maand bij uitstek voor de Portugezen.

Een souvenirtje kopen ? Moeten er nog sardientjes in blik zijn?
Bijna volle maan boven onze ankerplek

Ère wie ere toekomt! Dit is een recept van Jeroen Meus. En wat voor één! Een heerlijke zeevruchten soep die ik ook in België wel eens maakte.

Hier in Portugal waar al de zeevruchten los te koop zijn op de markt en zelfs los diepgevroren in de supermarkt gebruikte ik :

een handvol ameijoas negras, een handvol verse gamba’s, en wat pijlinktvisjes, een ui, een lepel tomatenpuree, een halve paprika, een tomaat, een chilipepertje, twee teentjes look, tweede glazen witte wijn, 2 aardappelen, zeste van citroen en een half bosje platte peterselie.

Eerst was je grondig de schelpjes, en laat ze nog even in het laatste water staan.

Pel de ui, snij in kleine stukjes, stoof in wat olijfolie, snij de paprika, de tomaat, de chilipeper, de aardappelen en een teentje look, voeg toe.

Gooi de gamba’s bij in de pot, voeg nog wat olijfolie toe. Leg ze even apart als ze half gaar zijn. Doe nu de schelpjes in de pot, bevochtig met de witte wijn, voeg de tomatenpuree en nog water toe tot de schelpen onder water staan. Laat koken tot de aardappelen gaar zijn.

En dan komt het grote geheime ingrediënt: snij de zeste van citroen fijn samen met de platte peterselie. Voeg een fijngehakt teentje look en een scheutje olijfolie toe.

Schep een lepeltje van dit mengsel in een soepbord en daarover de soep.

(ik voegde nog een groentenbouillonblokje toe)

Dit is de derde dag dat we in Nazaré liggen. Er is geen wind – ondanks de Antwerpenaar hier aan boord – en dus hebben we beslist om enkele dagen hier te blijven.

Nazaré is bij de surfers bekend omwille van zijn gigantische golven van om en bij de 30 m hoog. Deze kunnen hier voorkomen tussen oktober en maart als het stormt. Dit is omdat er hier onderzees een grote kloof ligt

Nu is er echter helemaal geen sprake van hoge golven. De diepte van de zee heeft wel als pluspunt dat er hier heel veel vis zit en Nazaré vanouds al een vissersdorp is.

De vissersvrouwen dragen hier op feestdagen en in de winter volgens de traditionele klederdracht zeven rokken. Dat hielp hen destijds warm te houden op het strand als ze op de mannen stonden te wachten als ze terug kwamen met hun vangst, waarbij ze hun rokken over hun schouders tilden, maar ook om de golven te tellen (zoals een telraam). Golven hebben namelijk een bepaald ritme, en om de zeven zit er een grote bij, die ervoor kon zorgen dat het bootje van manlief aanspoelde op het strand.

In de loop der tijden kon Nazaré uitbreiden mede door het verschuiven van de tectonische platen. Bovenop een steile rots ligt het oude deel van de stad. Deze kan je bereiken met een lift. Honden toegelaten, in een bench die ze zelf hadden voorzien.

Helaas kwam er toen we stonden aan te schuiven ineens een grote wolk mist aanzetten die natuurlijk rond de rots bleef hangen. Het leverde ‘andere’ foto’s op.

Gisteren dachten we een auto te huren maar het is een wereldwijd probleem: er is een schaarste wat huurwagens betreft. Bovendien is er in augustus traditioneel veel vraag.

Maar de vriendelijke havenmeester, Paulo, van de Clube Navale de Nazaré (CNN) had gelukkig een oplossing voor ons. Hij bracht ons in contact met Joaquin van alma nazare tours Joaquin gidst en taxi’t tegelijkertijd. Hij spreekt vloeiend Engels en weet veel te vertellen over Nazaré en de omgeving. Bovendien lette hij graag op Dushi terwijl wij binnen gingen om de kloosters te bekijken. Een top-idee!

We bezochten met hem het centrum van de oude stad, en dan twee abdijen van Alcobaça en Batalha, die allebei UNESCO Werelderfgoed zijn geclassificeerd. Met reden !

Abdij van Alcobaça
Alcobaça
Grafmonument van koning Jao
Detail van grafmonument – de kerk uitgebeeld als hond, die ondergeschikt was aan de koning
Alcobaça
Alcobaça
Batalha
Batalha
Batalha
Batalha
Batalha
In Batalha is er ook een monument voor de onbekende soldaat uit WO I. Het was net de wissel van de wacht.

Filets van een grote Dorade, een halve kleine rode ui, een chilipepertje, 2 limoenen, een tomaat, wat platte peterselie.

Snij de vis in stukjes, de ui in fijne ringetjes, de chili in kleine stukjes, tomaat in plakjes, pers een limoen, snij de andere in fijne plakjes, voeg wat snippers van peterselie toe.

Meng alle ingrediënten en laat 30 minuten rusten in de koelkast. De limoen zorgt voor het garen van de vis. Als je graag volledige garing hebt, heb je meer geduld nodig alvorens te kunnen eten.

Na een windstille tocht voor het grootste deel op motor met dolfijnen en duizenden vissersfuiken kwamen we eergisteren aan in Figuera Da Foz.

De haven is praktisch ingericht : je komt meteen aan bij het havenkantoor, net achter een grote tanksteiger die flink voorzien is van stootkussens tegen beschadiging. We mochten een plekje kiezen aan een steiger er vlakbij.

Even later werden we zowel aan bak- als stuurboord geflankeerd door twee Belgische boten. De ene was eind juni ook vertrokken uit Nieuwpoort, vanuit dezelfde club en de andere was net van eigenaar gewisseld en op weg naar Nieuwpoort. Toeval bestaat!

We gingen op verkenning door de stad en werden alweer getroffen door de ruimte die er overal is in de straten van Portugese steden. Brede voetpaden, – meestal in kleine witte natuursteen – ruime fietspaden, en parken.

Het strand van Figuera Da Foz is gi-gan-tisch breed en de weg naar de koppen van de haven vormde een zeer mooie wandeling waar Dushi zonder enig probleem kon loslopen zonder iemand te storen.

Tot mijn vreugde bleek er rechtover de haven een gemeentelijke overdekte markt. En dus ging ik gisteren boodschappen doen op de markt. Ik ondervond weer hoe moeilijk het is om me verstaanbaar te maken in het Portugees. Maar tegelijkertijd ook hoe geduldig en vriendelijk de Portugezen zijn.

Die duizenden vissersfuiken hebben duidelijk hun nut : het aanbod van vissoorten op de markt was ronduit indrukwekkend. Ik kocht wat kleine pijlinktvisjes en een Dorade. En groenten, fruit en gedroogde vruchten. ‘Er is meer goed eten dan goed werk’ zei mijn vader altijd 😉

Ondertussen waren we te weten gekomen dat onze buurman een probleem had met zijn automatische piloot. Gezien wij de onze enkele jaren terug zelf hebben vervangen bood Bart zijn hulp en eventuele wisselstukken aan uit onze voorraad. Sinds we Frankrijk hebben verlaten zijn we vrijwel geen winkels meer tegengekomen met bootonderdelen. Gelukkig was het probleem snel opgelost en het pintje snel verdiend 😉

Vandaag varen we door naar Nazaré. Ons plaatsje voor vannacht is er alvast gereserveerd via de app Navily. Handig om niet telkens opnieuw alle gegevens te moeten invullen in formulieren!

Momenteel is het nog zwaar bewolkt en mistig, maar dat zou binnen een uurtje moeten beteren. Hopelijk komt er ook nog wat wind, want tot nu toe stuurt hij alweer zijn kat !