We waren een beetje stil de voorbije dagen. Wij wel.

Via Sagres kwamen we in de Algarve terecht. Een prachtige streek met prachtige rotsen die beige tot warme terra cotta gekleurd zijn. Sinds we hier zijn, zijn we ook in echt warm weer terecht gekomen. De truien zijn sinds enkele dagen de kast niet uit gekomen.

Helaas zijn we niet de eersten die dit hebben vastgesteld. Er is hier dan ook heel veel toerisme en om zoveel mensen op een relatief kleine oppervlakte te ontvangen zijn er grote lelijke buildings neergeplant achter die mooie rotsen.

We hebben de voorbije dagen dan ook ons uiterste best gedaan om plekken te vinden die rustig en mooi waren, maar zelfs op die mooie plekken konden we niet altijd ontsnappen aan de harde beats van de discotheken die vanaf een uur of drie in de namiddag het feest inzetten om pas vroeg in de ochtend te stoppen.

Omdat de havens hier ellendig duur zijn (reken gerust op 80€ per nacht voor onze boot) lagen we voor het grootste stuk van de week voor anker. Zolang we geen water nodig hebben kan dat. Met ons drieën kunnen we wel even voort als de vier watertanks gevuld zijn en dat deden we dus toen we in de haven van Lagos lagen.

Vlakbij de haven van Lagos zijn er ook 2 grote supermarkten waar we voorraad insloegen voor de voorbije dagen. Leveren aan de haven doen ze niet. Maar wie niet sterk is moet slim zijn en dus reden we met de winkelkar gewoon tot aan onze boot en brachten deze daarna netjes terug.

Vanaf de ankerplek bij Portimao hebben de voorbije dagen wat tochtjes met de Dinghy gedaan, zijn een dagje vlakbij de rotsen gaan ankeren, hebben geSUPt.

De ankerplek ligt mooi beschut, maar het is er dag en nacht rollen geblazen door de vele motorboten die in en uit de haven varen. Overdag de toeristenboten en jetski’s, ’s nachts de vissersboten.

Dushi was alweer de grote animator op het strandje en had telkens weer nieuwe vrienden die met hem wilden spelen : zowel jonge kinderen als gepensioneerde dames vallen voor zijn charme. Hij trekt het zich niet aan hoe oud, zolang er maar iemand zijn speeltje gooit.

Vanmorgen zijn we vertrokken naar Culatra, vlakbij Faro.

In 1460 (of 1469, afhankelijk van welke bron) werd in Sines Vasco Da Gama geboren, de beroemde ontdekkingsreiziger die Indië ontdekte. Sines is nog steeds een havenstad, vooral voor industriële scheepvaart maar ook met een vissersvloot en een jachthaven.

Toen we zaterdag een plekje wilden reserveren werd ons gezegd dat ze dat niet deden : er was op dat ogenblik nog plaats in de haven en mocht dat niet het geval zijn, dan  konden we alleszins beschut ankeren net voor de haveningang.

Dat laatste bleek het geval te zijn. En dus gingen we voor anker. We mochten wel de haven gebruiken om met de Dinghy aan land te gaan, wat wel comfortabeler is, gezien we een aantal keer per dag aan land moeten met Dushi

Sines heeft een oude stadskern, rond de kerk en het fort, met enkele restaurantjes. Wel een stevige klim naar boven want de lift is blijkbaar al een tijdje buiten gebruik. (Dit is trouwens niet de eerste plek waar dit het geval is…)

Het hele centrum maakte een beetje een verlaten indruk, met verschillende winkels en huizen die leegstaan. (Een gevolg van COVID?)

Vandaag gaan we richting Lagos. Dat is naar het schijnt het tegenovergestelde en heel druk. Hopelijk kunnen we er in een rustigere baai ankeren!