Oh Porto Santo, wat ben je mooi!

We liggen inmiddels al langer dan een week op Porto Santo, een eiland wat deel uitmaakt van Madeira. En nog steeds hebben we niet het gevoel dat we hier nu stilaan weg moeten, dat de rest van onze reis lonkt.

Dat ligt voor een groot deel aan de haven en zijn personeel. Je kan hier wel heel erg goedkoop liggen. Enerzijds kan je binnen de muren van de Marina voor ⚓ liggen. Daar betaal je zes euro per dag voor. Je kan dan ook gebruik maken van het sanitair en de wasmachine en je mag water tanken.

Anderzijds kan je, als er een plekje is waarin je boot past, aan een steiger liggen voor een heel schappelijke prijs, en na een week betaal je sowieso dezelfde prijs als voor een maand. Heel veel mensen blijven hier dan ook ‘plakken’.

Er is in de haven een bar/restaurant waar je voor 0,90 Euro een koffietje kan drinken, en dat is dan ook een trekpleister én ontmoetingsplek voor alle zeilers. En gezien wij Dushi hebben als extra aanspreekpunt worden de contacten gemakkelijk gemaakt.

Zo hadden we vorige maandag plots een Belgische avond met de zeilers van de JestX, de Escapade, de Aspro en uiteindelijk ook nog de Mambo Tango. De Fransen die aan een andere tafel hadden verzameld keken hun ogen uit. We waren gewoon met meer dan zij. Tips, contactgegevens en blogs werden uitgewisseld. Heel gezellig!

S’anderendaags werden we gevraagd om mee te doen aan een BBQ op het strand. Een boot met Nederlanders (Exstress) bleek onderweg een flinke mahi-mahi gevangen te hebben die ze wilden delen en als we wat te eten en drinken meenamen konden we gebruik maken van de twee BBQ vuren.

Het werd een memorabele avond, ingezet met een Pina Colada van het huis, en later op de avond werden ook de muziekinstrumenten erbij gehaald. Dat heb je als er een naast een gitarist ook een drummer in het gezelschap zitten.

Mooi om zien hoe de bemanning van drie boten bestaat uit drie jonge koppels van rond de dertig die voor één jaar of wat langer hun droom alvast wil waar maken, alvorens zich te settelen.

Al dat verbroederen heeft als gevolg dat we, als we even aan land gaan, er altijd wel iemand is om een praatje mee te slaan en vanaf nu wordt de wandeling naar de supermarkt in het dorp beloond met een pintje bier op een terrasje vlakbij het strand dankzij een tip van Erik en Inge.

Er wachtten nog wat klussen op ons. De nieuwe compressor voor de koelkast en de dekwaspomp werden, niet zonder vloeken, maar uiteindelijk heel succesvol geïnstalleerd!

Vrijdag huurden we samen met Erik en Inge van JestX een auto om het eiland te verkennen. Het eiland is maar een dikke 40 vierkante km groot en heel dor, maar de lagen vulkanische gesteenten hebben heel bijzondere kleuren die naargelang de lichtinval variëren. Het omringende water is ontzettend helder.

De nacht van zaterdag op zondag kwam er plots heel veel deining recht de haven binnen en werd de kwaliteit van ons anker op de proef gesteld. Het rollen was echter zo onaangenaam dat het onmogelijk bleek om te slapen. Omdat voor gisteren en vandaag ook nog eens extra wind werd voorspeld zijn we uiteindelijk tegen de kade bij de vissersboten gaan liggen aan lange lijnen.

We verwachten dat we tot woensdag of donderdag nog hier blijven, omwille van de wind, en daarna verder varen naar Madeira.