Ria de Arousa.

Eergisteren kwamen we aan in de Ria de Arousa. We kozen voor de haven van Da Pobra de Caramiñal omdat Bart dat op zijn vorige trip een gezellige plek vond. Het ligt eigenlijk niet zo heel erg ver van Muros.

In Da Pobra gingen we ’s avonds wat tapas eten. Lekker! We kozen voor chiperones fritos (kleine gefrituurde inktvisjes), de kleine groene pepertjes van de chef, en de gamba’s à la plancha met een lekkere witte albariño erbij. Dushi sloot vriendschap met de hond van de mensen aan de tafel ernaast. Zo fijn dat hij overal zonder zorgen mee naartoe kan!

Maandag ochtend ging ik opnieuw op zoek naar een kapster, mét succes deze keer.

Na deze volbrachte missie vertrokken we naar een eilandje vlakbij, Islote Guidoiro Areoso, wat Bart via de app Navily had gevonden. Wat er stond was niet overdreven. Het was er adembenemend mooi en heerlijk rustig!

Hoewel we eerst hadden gedacht om hier te blijven ankeren voor de nacht, veranderden we de plannen omwille van de wind en de bijhorende deining en gingen we naar een andere meer beschutte baai met een schattig vuurtorenhuisje, Illa de Arousa.

De baai ligt hier vol met wat op de kaart aangeduid stond als vivero’s. We leerden daarnet echter dat het batea’s zijn. Het zijn grote vlotten waar er schaal en schelpdieren worden gekweekt. Op het eerste zicht lijkt het een hoop rotzooi bij elkaar, maar door de teelt van die zeevruchten groeien er ook bepaalde wieren (Sommige wieren lijken wel zeemvellen van 1m2 groot) en vinden heel veel vissen er bescherming om er zich voort te planten. Een heel ecosysteem op zich dus. Hopelijk heeft de mosselfarm in Nieuwpoort hetzelfde effect!

We maakten daarnet een wandeling door de dennen- en eucalyptus bossen naar de vuurtoren. Het wandelpad is mooi onderhouden en leidde ons naar mooie plekjes. Dushi vond het helemaal geweldig want denappels zijn zijn favoriete speelgoed!

Morgen varen we verder naar Xanxenso.