Muxia
Gisteren zeilden we verder naar Muxia. We legden er aan in een uiterst rustige haven. De Marinero bleek een Marinera te zijn die ook het Shell benzine station bleek uit te baten. (Waar je ook heel goedkoop een autootje kan huren) Ze bleek niet alleen gecharmeerd te zijn door onze drie woorden Spaans. Ook Dushi scoorde punten omdat hij enkel nieuwsgierig en rustig stond te wachten om van boord te kunnen en niet naar haar blafte.
Muxia ligt op de Camino die de bedevaarders van Compostella verder naar Finesterre stappen. Dat merkte je in het stadje, overal kamers te huur en restaurantjes waar je voor weinig geld een maaltijd kon eten.
En gezien de hamburgers in de koelkast nog een tijdje vóór vervaldatum zijn -want vacuüm verpakt- lieten we ons ook verleiden.
We kozen voor een restaurantje aan de Rua Eduardo Rondal. Zware investering in marketing studies noch inrichting van de infrastructuur waren strict overbodig in dit geval. Onze neus leidde ons vanzelf naar de sardines op de grill en de Spaans/Cubaanse muziek die er door de radio speelde gaf een zeer aangename sfeer op het terras, wat eigenlijk gewoon een stuk van de straat was enkele uren ervoor. Het eten en de wijn waren voortreffelijk. Eenvoud siert!!
Intussen zijn we onderweg naar de Ria de Muros, voorbij Finesterre, het meest oostelijke punt van het Europese vasteland. We naderen stilaan de Portugese grens!
Het gaat goed vooruit!
Ja ik reuk het🐟 en doet me denken aan dat restaurantje op Corfu waar de gril ook op straat stond en waar we in volle C tijd met 4 uit één bord moesten eten.
Het vordert goed zo te lezen . Fijn om in leuke havens te vertoeven maakt alles nog wat aangenamer .
Op naar de volgende en nog veel zeilgenot achter de kaap .
gisteren het eerste warmteonweer gehad. Niet fijn voor anker en aan lager wal. Het rocna anker en de 50 Meter ketting houden perfecy